Γενικά
Ο πόνος στο γόνατο που προκαλείται από την
οστεοαρθρίτιδα επηρεάζει πολύ σοβαρά την κίνηση της άρθρωσης και κατ΄ επέκταση την ποιότητα ζωής του ασθενούς. Η οστεοαρθρίτιδα του γόνατος είναι το πιο συχνό είδος οστεοαρθρίτιδας του κάτω άκρου. Υπολογίζεται πως το 6% ανθρώπων 30-40 ετών και το 15,2% ανθρώπων ηλικίας 40-50ετών θα υποφέρουν από την πάθηση αυτή με μία πιθανότητα της τάξεως του 47% να πάθουν αρθρίτιδα στο γόνατο κάποια στιγμή στη ζωή τους (lifetime risk) όλοι άνω των 50 ετών. Στην πλειοψηφία των ασθενών με οστεοαρθρίτιδα του γόνατος, η παθολογία περιορίζεται στο έσω διαμέρισμα αυτού (περίπου 50%). Το γόνατο έχει τρία διαμερίσματα: το έσω, το έξω και το πρόσθιο. Πρακτικά, η οστεοαρθρίτιδα, μπορεί να προσβάλλει οποιοδήποτε από τα τρία διαμερίσματα του γόνατος. Εάν η οστεοαρθρίτιδα περιορίζεται σε ένα μόνο από τα τρία αυτά διαμερίσματα, μπορούμε να επιλέξουμε τη
μονοδιαμερισματική αρθροπλαστική, ως τεχνική.
Πως διενεργείται η επέμβαση;
Στην επέμβαση αυτή αντικαθίσταται μόνο το τμήμα του γόνατος το οποίο πάσχει από αρθρίτιδα, ενώ το υπόλοιπο γόνατο παραμένει ανέπαφο. Αυτό σημαίνει ότι ο τραυματισμός των μαλακών μορίων της αρθρώσεως περιορίζεται στο ελάχιστο με αποτέλεσμα την εξάλειψη του αρθριτικού πόνου, τη βελτίωση της λειτουργικότητας του γόνατος και τον πολύ σύντομο χρόνο αποκατάστασης. Λόγω των ανωτέρω, η επέμβαση αυτή είναι πολύ καλά αποδεκτή και ανεκτή από τον ασθενή και περιορίζει σημαντικά τον χρόνο αποκατάστασης. Ειδικότερα η Μονοδιαμερισματική Αρθροπλαστική Γόνατος (ΜΑΓ) είναι μία καθιερωμένη θεραπευτική επιλογή για γόνατα που πάσχουν από αρθρίτιδα σε ένα μόνον τμήμα τους (εικ.1) και αποτελείται από τρία μέρη. Το μηριαίο τμήμα, το οποίο κατασκευάζεται από μέταλλο, από μια μεταλλική βάση η οποία τοποθετείται πάνω στην κνήμη και ανάμεσα τους υπάρχει ένα πλαστικό, κινούμενο τμήμα (πολυαιθυλένιο) (εικ.2).
Ποια είναι η χειρουργική τεχνική;
Μέσω μίας μικρή τομής στην πρόσθια επιφάνεια του γόνατος, αποκαλύπτεται η άρθρωση. Ο χειρουργός θα αφαιρέσει τμήμα του μηνίσκου που είναι κατεστραμμένος και τα τμήματα της αρθρώσεως που πάσχουν θα επικαλυφθούν με δυο μικρές προθέσεις, μια στο μηριαίο οστούν και μια στην κνήμη. Το πλαστικό εξάρτημα το οποίο βρίσκεται ανάμεσα στις δύο μεταλλικές αυτές προθέσεις είναι κινούμενο και υποκαθιστά τον κατεστραμμένο μηνίσκο που αφαιρέθηκε. Τα μεταλλικά υλικά μπορούν να τοποθετηθούν στο οστούν με ή χωρίς τη χρήση τσιμέντου ανάλογα την περίπτωση. Μετά τη σωστή τοποθέτηση των υλικών, ο χειρουργός πραγματοποιεί διεγχειρητική κλινική εξέταση για να βεβαιωθεί ότι υπάρχει ένα φυσιολογικό εύρος κίνησης με καλή λειτουργικότητα και μετά ακολουθεί η συρραφή του αρθρικού θυλάκου και του δέρματος με απορροφήσιμα ράμματα και ενδοδερμική ραφή αντίστοιχα.